حسن بن علی طبری آملی استرآبادیحسن بن علی طبری آملی استرآبادی، از محدّثین و دانشمندان شیعه در قرن هفتم هجری می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیعمادالدّین حسن بن علی بن محمّد طبری آملی استرآبادی از محدّثین و دانشمندان شیعه در قرن هفتم هجری است. [وی با محقّق حلّی و خواجه نصیر‌الدّین طوسی معاصر بوده و تا سال ۶۹۸ در قید حیات بوده است.] وی را تالیفاتی است که از آن‌جمله است: ۱. اربعین بهائی، به فارسی که به نام بهاءالدّین صاحب دیوان جوینی، حاکم اصفهان نوشته شده و نسخه‌ای از آن به‌شماره ۱۹۰۲ در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است. ۲. اسرار الامامه ۳. معجزات النّبی و الائمه ۴. الکامل فی السقیفه که اول جزء کتاب مناقب بوده و سپس مؤلف آن را جدا کرده و کتابی مستقل از آن ساخته است. ۵. مناقب الطاهرین، به فارسی که در سال ۶۷۱ق به نام خواجه بهاءالدّین جوینی در اصفهان تالیف شده است و نسخه‌ای از آن به شماره ۳۹۹۴ در کتابخانه مجلس شورای ملی در تهران موجود است. [۶. نهج الفرقان الی هدایه الایمان، در فقه ۷. العمده فی اصول الدّین و فروعه ۸. تحفة الابرار ۹. العقود السّبعه. [۱]
مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، فهرست مجلس: بخش چهارم از ج۱۰، ص۲۰۹۴.
[۲]
فکرت، محمدآصف، فهرست الفبایی آستان قدس رضوی، ص۳۶.
[۶]
قمی، شیخ عباس، فوائد الرضویه، ص۱۱۱.
[۱۲]
فقیه‌ایمانی، مهدی، تاریخ تشیع اصفهان، ص۳۱۵.
]۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۱۰. |